آن دست

درگوشه ی خیابان یک آب سردکن بودبی حال و تشنه بودمرفتم کنار آن،زودیک کاسه ی آب دیدم یک دست توی آن بوددستی پرازدعا کهرویش  به آسمان بودلرزید آب کاسهچیزی به یادش افتادفهمید تشنه هستمآب خنک به من داد